ಮುನ್ಸೂಚನೆಯ ಕಾಲದಲ್ಲಿ, ಕುಟುಂಬವು ಏಕತೆ ಮತ್ತು ಪ್ರೀತಿಯ ಆಧಾರವಾಗಿತ್ತು. ಆ ಕಾಲದಲ್ಲಿ, ಅಜ್ಜಿ, ತಾತರು ಕುಟುಂಬವನ್ನು ಒಟ್ಟಾಗಿ ಇಟ್ಟಿದ್ದರು. ಅವರು ಯಾವಾಗಲೂ ತಮ್ಮ ಮಕ್ಕಳಿಗೆ ಮುನ್ಸೂಚನೆಯ ಕಥೆಗಳನ್ನು ಹೇಳುತ್ತಿದ್ದರು ಮತ್ತು ಅವರ ಜೀವನ ಶೈಲಿಗಳನ್ನು ತೋರಿಸುತ್ತಿದ್ದರು.

ಒಂದು ದಿನ, ಚಿನ್ನದ ಹುಡುಗ ರವಿ, ತನ್ನ ತಾತನಿಗೆ ಕೇಳಿದನು, "ನೀವು ಹೇಗೆ ಇಷ್ಟು ಕಷ್ಟಗಳನ್ನು ಎದುರಿಸಿದ್ದೀರಿ?" ತಾತನನು ನಗುತ್ತಾ, "ನಮ್ಮ ಮುನ್ಸೂಚನೆಗಳು ಯಾವಾಗಲೂ ನಂಬಿಕೆಯಿಂದ ಬದುಕುತ್ತಿದ್ದರು. ಅವರು ಯಾವಾಗಲೂ ತಮ್ಮ ಕುಟುಂಬವನ್ನು ಮುಂಚಿನಲ್ಲಿಟ್ಟಿದ್ದರು," ಎಂದು ಹೇಳಿದರು.

ಆ ಮಾತುಗಳು ರವಿಯ ಮನಸ್ಸಿನಲ್ಲಿ ಆಳವಾಗಿ ಬಿದ್ದವು. ಅವನು ತನ್ನ ಕುಟುಂಬಕ್ಕಾಗಿ ಸಣ್ಣ ಕಾರ್ಯಗಳನ್ನು ಮಾಡಲು ಪ್ರಾರಂಭಿಸಿದನು. ಒಂದು ದಿನ, ಅವನು ತನ್ನ ತಂದೆ-ತಾಯಿಗೆ ಒಂದು ಸುಂದರ ದೀಪವನ್ನು ಕೊಟ್ಟನು, "ಇದು ನಮ್ಮ ಮುನ್ಸೂಚನೆಯ ಬೆಳಕನ್ನು ನೆನಪಿಸುತ್ತೆ," ಎಂದು ಹೇಳಿದನು.

ಆ ದೀಪವು, ಅವರ ಮನೆಯಲ್ಲಿಯೇ ಬೆಳಗುತ್ತಿತ್ತು, ಎಲ್ಲರಿಗೂ ಮುನ್ಸೂಚನೆಗಳು ಯಾವಾಗಲೂ ನಮ್ಮೊಂದಿಗೆ ಇರುತ್ತವೆ ಎಂಬುದನ್ನು ಅರಿಯಿಸುತ್ತಿತ್ತು. ಆ ಒಂದು ಸಣ್ಣ ಕಾರ್ಯದಿಂದ, ರವಿಯ ಕುಟುಂಬವು ಇನ್ನಷ್ಟು ಏಕತೆಯಾದಿತು ಮತ್ತು ಮುನ್ಸೂಚನೆಯ ಮಾರ್ಗದಲ್ಲಿ ನಡೆಯಲು ಪ್ರಾರಂಭಿಸಿತು.